ایمان می آورم تا بفهمم؛ تحلیلی برون گرایانه از دیدگاه آگوستین

ادعای نامأنوس الهی دان آگوستینی ـ مبنی بر مشروط بودن فهم به ایمان ـ ظاهراً با اشکالات متعدّدی مواجه است. ما با تحلیل، نقد و ردّ اشکالات مزبور، جایگاه معرفت شناسانة ادعای این الهی­دان را نیز تبیین خواهیم کرد. این مقاله شامل دو بخش است. در بخش نخست، با تفکیک دو رویکرد متفاوت درون­گرایی و برون­گرایی در باب مسئلة توجیه معرفتی، نشان خواهیم داد که اشکالات مزبور ناشی از تعهّد به وظایفی معرفتی است که از سوی رویکرد درون­گرایی بر فرد تحمیل می­شود. بنابراین اگر لزوم تعهّد به چنین وظایفی مرتفع شود، آنگاه اشکالات مزبور نیز منحلّ خواهند شد. رویکرد برون­گرایی دقیقاً همین کار را برای ما انجام می دهد. سپس نشان خواهیم داد که اگر چه برون­گرایی به خوبی قادرست شرایط مورد نیاز جهت ارائه یک معرفت شناسی عمومی را تأمین کند؛ ولی در مبانی خود متّکی به پیش­شرطی است که فقط با تبیینی مؤمنانه فراهم می­شود. در بخش دوم مقاله اثبات خواهیم کرد که صرفاً ادعای الهی­دان آگوستینی می تواند زمینة مناسبی را برای پیش شرط مزبور فراهم کند.